Zamirlere boyadım bugün odamı! Yatağımın karşısında kocaman bir "sen" duvarı var... Uyuyamadığım gecelerde yastığıma dayayıp sırtımı konuşuyorum "sen"le... Sabah kalktığımda, gözümü açar açmaz günaydın sigarası yakıyorum sana!
Yatağımın hemen yanındaki duvar, "biz"! Gece tam dalmak üzereyken uykuya, elime değiyor buz gibi "biz", dağılıyor uykum, yüzümü sana çewirip bir efkar sigarası daha yakıyorum... Sonra senin de yaptığın gibi sırtımı duvara dönüp, sırtımı "biz"e dönüp uyumaya çalışıyorum... ama nafile...
Nefile! Ben duvarına sırtımı döndüğümde karşımda "biz" duvarı kadar kocaman bir "hiçkimse" duvarı var! "biz" sizlikte hiçkimseyle başbaşa kalıyorum! Karanlıkta üstüme üstüme geliyor hiçkimse! daralıyorum... Oda bana dar geliyor... Ama içinden de çıkamıyorum!
"Sen" duvarının karşındaki duvar ise "ben"... Sana bakarken sırtımı dönüyorum bana! Yok sayıyorum ben "ben"i.... bir yanım biz, bir yanım hiçkimse... öylece uzaktan sana bakıyorum...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder